— Взял карандаш, бумагу;
Ему взбрело вдруг написать нечто Великое
Как молчание.
— Молчание колокола перед набатом военных сборов.
— Молчание пушки перед внезапным выстрелом.
— Молчание ракеты перед разрывом
Звукового барьера во вражеское полушарие.
— Молчание нескончаемого кладбища...

Хотел он написать нечто Великое
Как беспредельное молчание земли,
Чьё приближение бесшумное
С недавних пор он ощущал
В своих тревожных снах.

И предпочёл
Смолчать.

31.08.–02.09.2022 г.

***
Η σιωπή του Γιάννη Τζανή.

– Πήρε μολύβι και χαρτί∙
Του ήρθε έμπνευση να γράψει κάτι Μεγάλο
Σαν τη σιωπή.
– Τη σιωπή της καμπάνας, πριν σημάνει επιστράτευση.
– Τη σιωπή του κανονιού, πριν αμολήσει την οβίδα.
– Τη σιωπή της ρουκέτας, πριν ξεσχίσει
Τα σύνορα του ήχου για το αντίπαλο ημισφαίριο.
– Τη σιωπή του ατέλειωτου νεκροταφείου...

Ήθελε να γράψει κάτι Μεγάλο
Σαν την απέραντη σιωπή τούτης της γης
Που άκουγε εδώ και λίγα χρόνια
Το αθόρυβο πλησίασμά της
Στα ταραγμένα του όνειρα...

Και προτίμησε
Να σωπάσει.

Από τη συλλογή Αιθίοπες έσχατοι ανδρών (1985)